Ergens augustus 2015 contacteerde Liesbet mij met het heuglijke nieuws dat ze verloofd was met Tom. Woehoeeew! Ik kende het koppeltje toch al enkele jaren. Zij behoorden net als ik tot de plaatselijke hangjongeren van Leefdaal (meerbepaald de volleybalploeg van – ). Alleszins…
Hallo, ik ben Bardt, een creatieveling die lang heeft gestudeerd en niet omdat ik er zo goed in was. Ik heb het zelfvertrouwen van een boulimisch nijlpaard na een vreetbui. Als ik niet het gevoel heb dat ik ergens in kan uitblinken begin ik er waarschijnlijk niet aan. Ik ben een altruïstische creatieveling zowel belemmerd als naar een hoger niveau getild door mijn perfectionisme.

Natuurlijk was ik blij en vereerd toen ik hoorde dat Liesbet en Tom mij als hun huwelijksfotograaf wouden. Altijd leuk om vertrouwd volk te fotograferen denk ik dan! Tot wanneer dat stemmetje in mijn achterhoofd begint te praten… “Misschien boeken die u omdat ze niet beter weten; gewoon omdat ze u kennen. Misschien vinden ze u gewoon nen toffe maar gaan ze uiteindelijk heel teleurgesteld zijn met de foto’s…”

Ik ben eerlijk geweest tegen hen. Heel eerlijk! Ik heb hen gezegd dat er echt wel heel veel goede huwelijksfotografen in België waren en dat ze maar eens rustig moesten rondkijken om zeker te zijn van hun beslissing. Maar wat bleek, ze wouden écht met mij samenwerken. En zoals ik eerder zei: ik heb enorm veel zenuwen bij mensen die ik al langer ken. Deze keer dus ook.

Maar, maar, maar… en bij deze richt ik mij even tot Tom: kerel, wat was het geweldig samenwerken! Mensen zeggen vaak over mij dat ik hen op hun gemak stel door onnozel te doen. Bij deze zeg ik graag dezelfde woorden over jou: onnozelaar! Liesbet, geweldig hoe jij stand weet te houden naast al dat zot geweld. Merci voor het blindelings vertrouwen in mijn kunnen.

Ik durf te stellen dat dit koppel de “core business” van mijn huwelijksfotografie-bedrijfje representeert. Ergens op deze website staat “jullie doen graag eens onnozel. Romantiek kan pas romantisch zijn als er eens gelachen kan worden”. Koppels zoals jullie maken het mij als huwelijksfotograaf enorm gemakkelijk. Bij deze: dikke merci voor het vertrouwen. Ik ben enorm blij dat wij samen hebben kunnen werken en ik hoop dat jullie minstens even blij zijn met de foto’s als ik. Blijf zot doen, blijf lachen dan komt dat “blijven houden van elkaar” zeker goed.