Trouwen in de abdijsite is altijd wat dubbel voor een huwelijksfotograaf. Enerzijds: yes please! Heel mooie locatie. Anderzijds… Het is enorm stresserend om daar te fotograferen. Er zijn gewoon geen ruiten. Als in helemaal niets, nada, niente! Geen daglicht dus om “op’t gemakje” wat tussen de keuvelende genodigden te springen en leuke reacties vast te leggen.

Mijn goede vriend/ collega fotograaf verwijt mij het gear acquisition syndroom te hebben. Ik geef hem geen ongelijk. Ik heb enorm veel materiaal. Ik begrijp ook niet goed waarom je niet alles in twee- of drievoud zou hebben als fotograaf in mijn sector. Je moet maar eens in een vijver vallen ofzo… Alleszins… Ik ben enorm blij dat ik die dag mijn zak met 11 flitsen mee heb genomen.

Het klinkt altijd zo mooi he? “Ik ben natuurlijk licht fotograaf, ik gebruik geen flits”. Het principe is heel mooi. Ik hou ook enorm van natuurlijk licht. Maar in de Tiendschuur maken ze het ons wel heel moeilijk. De zaal is prachtig, eerlijk waar. Ik heb ondertussen bijna elke feestzaal in België gezien en ze behoort ongetwijfeld tot de top. Maar het licht (of de afwezigheid ervan)… verschrikkelijk! Blij dat ik niet alleen natuurlijk licht gebruik; blij dat ik ook binnen mooie foto’s heb kunnen maken!

Nog even wat schaamteloze reclame voor Tine De Donder die de ceremonie prachtig aan elkaar heeft gepraat. Ze heeft er, samen met de familieleden en de beste vrienden van het koppel een heel mooie dienst van weten te maken.